Χωρίς σχόλιο...

Η φράση: "How will you discover new oceans if you don't move away from the shore?" δηλ. «Πώς θα ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν απομακρυνθείς από την ακτή;»

Είναι μια ρήση που για όλο τον υπόλοιπο κόσμο αποδίδεται στον André Gide[i].

Για τη χώρα μας, αυτή τη φράση την είπε η …Δανάη Μπάρκα!!!

[i] Ο Αντρέ Ζιντ (André Gide, 22 Νοεμβρίου 1869–19 Φεβρουαρίου 1951) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Το 1947 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας.

 

Έλλειμμα στην πολιτική εκπροσώπηση της χώρας ή η πολιτική εκπροσώπηση είναι απόρροια της κοινωνίας; (B΄Μέρος)

 

Στην προηγούμενη ανάρτηση είχαμε καταλήξει με το ερώτημα: Μπορεί αυτός ο φαύλος κύκλος και τα αρνητικά στοιχεία της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας να ανατραπούν και πώς;

Φύσει και θέσει αισιόδοξος θεωρώ ότι ναι, μπορεί να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος και να αναδειχθούν νέοι, ικανοί, ανιδιοτελείς άνθρωποι που έχουν όραμα και βλέπουν την πολιτική όχι ως εφαλτήριο και ως μέσο γρήγορου πλουτισμού αλλά ως θέση προσφοράς και συνεισφοράς στα κοινά. Ο θεσμός της πολιτικής δεν πρέπει να ιδωθεί ως επάγγελμα, αλλά μία ιδιαίτερη τιμητική και προσωρινή δημόσια αποστολή.

Αποδεχόμενοι το σύνθετο και πολυπαραγοντικό υπόβαθρο του προβλήματος και ότι οι παράμετροι είναι πολλές θα επισημάνουμε μόνο τρεις. Αυτές που θεωρούμε ότι έχουν τη μεγαλύτερη επίδραση.

 

·       Παιδεία/εκπαίδευση

Δύο έννοιες που δεν είναι ταυτόσημες, η μεν εκπαίδευση επικεντρώνεται στην από τη θεσμοθετημένη πολιτεία παρεχόμενη διαδικασία απόκτησης γνώσεων, στάσεων μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, η δε παιδεία αναφέρεται στην ευρύτερη καλλιέργεια του ατόμου που την αποκτά μέσω της οικογένειας, του κοινωνικού περιβάλλοντος αφού το άτομο διαρκώς ανακοινωνικοποιείται. Δυστυχώς και στα δύο αυτά η χώρα μας υστερεί! Ο θεσμός του δημόσιου σχολείου πρέπει να υποστηριχθεί με κάθε τρόπο και κάθε μέσο από την πολιτεία, αν θέλουμε να έχουμε μία ποιοτική δημόσια εκπαίδευση. Πώς όμως θα επιτευχθεί αυτό όταν το επίπεδο του δημόσιου λόγου για την εκπαίδευση τον διακρίνει η πρόταξη των πρόσκαιρων κομματικών επιδιώξεων, ο ρηγματώδης, διχαστικός λόγος, η υπερβολή, η υποβάθμιση και ο ευτελισμός σε όποια πρόταση του αντιπάλου; Τα “πολιτιστικά” δημιουργήματα που μας έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια έχοντας, συνήθως, χαμηλή ποιότητα δεν θεωρείτε ότι έχουν αρνητικές επιδράσεις στην αλήθεια, την ενσυναίσθηση, την αγάπη, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και γενικά στις πανανθρώπινες αξίες; Βασική προϋπόθεση η επίτευξη μιας ελάχιστης συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων για το θέμα «όρος εκ των ων ουκ άνευ εστί». Η συναίνεση αυτή πρέπει να ιδωθεί ως απαραίτητη συνιστώσα όχι μόνο της εκπαιδευτικής συνεκτικότητας αλλά και της κοινωνικής συνοχής. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόσφατη έρευνα κατέγραψε ότι το τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) του ελληνικού πληθυσμού, ναι περισσότεροι/ες από ένας/μία στους τρεις, δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο τον χρόνο!

 

·       Κριτική επισκόπηση ειδήσεων, δεδομένων, πληροφοριών.

Είναι κοινά αποδεκτό ότι η διάχυση των ψευδών ειδήσεων δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό και ταυτόχρονα προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα που επηρεάζουν την κοινωνική ζωή όλων μας. Μάλιστα ο ρυθμός μετάδοσης των ψευδών ειδήσεων είναι πολλαπλά γρηγορότερος από αυτόν των αληθών ειδήσεων!!![1]

Υπάρχει έντονη ανησυχία γιατί «…η γνώση ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο με τη γνώμη»[2]. Η ανάπτυξη και η ενίσχυση της ικανότητας για κριτική σκέψη, η συγκέντρωση πληροφοριών από πολλαπλές πηγές, η αξιολόγηση των πηγών, η σύνθεση, παραμένει ζητούμενο όχι μόνο την εκπαίδευση αλλά σε ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Άραγε πώς μπορούμε να αιτιολογήσουμε ότι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης ενώ αποτελεί στόχο όλων των αναλυτικών προγραμμάτων των τελευταίων τριάντα ετών εν τούτοις αυτός ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό;

«Όταν βάλλεται ο ορθολογισμός, η αλληλουχία αιτίου και αιτιατού - η ίδια βάση δηλαδή της λογικής και της ικανότητάς μας να συνδιαλεγόμαστε και να συναποφασίσουμε ως κοινωνία – βάλλεται η ίδια η Δημοκρατία. Σε ένα βαθιά δημοκρατικό πλαίσιο, απαιτούνται συνειδητοί πολίτες με γνώση των κατακτήσεων του πολιτισμού μας, με ανεπτυγμένη την ικανότητα να αξιολογούν ποικίλα δεδομένα αλλά και να φιλτράρουν πλείστα όσα στοιχεία παραπληροφόρησης, που πλέον με τη σύγχρονη τεχνολογία, εύκολα διακινούνται και αναπαράγονται. Μία κοινωνία που κυριαρχείται από μία παραμορφωτική αντίληψη της πραγματικότητας, από συνωμοσιολογικές ερμηνείες της ιστορίας και των κοινωνικών διεργασιών, μία κοινωνία χωρίς σταθερές γνωσιακές βάσεις ώστε να μπορεί μέσω του διαλόγου να καταλήγει σε αποδεκτά πολιτικά σχέδια, εύκολα κατευθύνεται και χειραγωγείται»[3]

 

 

·       Λογοδοσία[4] και Διαφάνεια[5] ΟΛΩΝ των αποφάσεων των οργάνων της δημόσιας διοίκησης του κράτους

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι έχουν γίνει ιδιαίτερα θετικά βήματα με το Πρόγραμμα Δι@ύγεια, όπου είναι υποχρεωτική η ανάρτηση όλων των πράξεων των κυβερνητικών και διοικητικών οργάνων στο Διαδίκτυο, έτσι ώστε ο κάθε πολίτης να έχει πρόσβαση σε αποφάσεις, διατάξεις, νόμους κ.λπ. του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Παρ’ όλο αυτά μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα. Η άμεση διάθεση των δεδομένων και μάλιστα με τρόπο που μπορεί να γίνουν κατανοητά και αξιοποιήσιμα από τον καθένα είναι ένας εφικτός στόχος. Η άμεση δημοσιοποίηση, δημόσιων δαπανών, συμβάσεων, διοικητικών πράξεων κ.λπ. Με αυτόν τον τρόπο ο κάθε πολίτης θα μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση, ενημέρωση, γνώση και ο έλεγχος της νομιμότητας μπορεί να γίνει πιο εύκολα. Να επισημανθεί, επίσης, ότι η ενίσχυση της λογοδοσίας και της διαφάνειας λειτουργεί ως δικλείδα ασφαλείας σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία.

Η λογοδοσία και η διαφάνεια πέρα των άλλων θα συμβάλλει σημαντικά και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την πολιτεία, τη δημόσια διοίκηση, την περιφέρεια, τους δήμους. Το έλλειμμα αυτό της εμπιστοσύνης είναι καθοριστικός παράγοντας στις σχέσεις πολιτών-κράτους και συνεισφέρει σημαντικά στην αποσταθεροποίηση της κοινωνικής συνοχής.

---

[1] Vosoughi, S., Roy, D. & Aral, S. (2018). The spread of true and false news online. Science, 359, 6380, 1146-1151.

[2] Πλειώνης Μ. (Επιμ), (2023). Ψευδοεπιστήμες και θεωρίες συνωμοσίας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

[3] Ό.π.

[4] Η λογοδοσία, σύνθετος όρος, εδώ εμπεριέχει την έννοια της απόδοσης λογαριασμού για ενέργειες και πράξεις προσώπων που ασκούν ή άσκησαν κάποια εξουσία ή βρίσκονται σε μία  υπεύθυνη θέση.

[5] Ο εννοιολογικός προσδιορισμός του όρου δεν είναι εύκολος αφού έχει πολλαπλή νοηματοδότηση, εδώ, εν συντομία, υιοθετούμε τον ορισμό που επικεντρώνεται στην ελεύθερη πρόσβαση σε πληροφορίες, αποφάσεις, ενέργειες σχετικά με τη λειτουργία του κράτους, της δημόσιας διοίκησης, των δήμων, των θεσμών και γενικότερα της πολιτείας.

 

 

Έλλειμμα στην πολιτική εκπροσώπηση της χώρας ή η πολιτική εκπροσώπηση είναι απόρροια της κοινωνίας[1];

Μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι πρόκειται για ένα θέμα με πολλές παραμέτρους και με πάρα πολλούς εμπλεκόμενους και αλληλεξαρτώμενους παράγοντες. Τα φαινόμενα που παρατηρούνται: της διαφθοράς, των σκανδάλων, της αναξιοκρατίας, της ιδιοτέλειας και των ενεργειών πέρα και έξω από κάθε ηθικό κώδικα έχουν απομακρύνει ικανούς, έντιμους και ανιδιοτελείς ανθρώπους από τον χώρο της πολιτικής.

Αν το πρόβλημα είναι μόνο η ανεπάρκεια των πολιτικών είναι μάλλον εύκολο να επιλυθεί με την εκλογή νέων, ικανότερων και ηθικών προσώπων. Εκτιμώ όμως ότι το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο και δυσεπίλυτο αφού έχει βαθύτερες ρίζες και προεκτάσεις γιατί δεν αναφερόμαστε μόνο σε ανεπαρκείς και «κακούς» πολιτικούς αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία ευρύτερη κοινωνική ένδεια και πρόκληση. Σε αντίθεση με αυτό που επικαλούνται οι περισσότεροι ότι το «ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι» θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω και να ισχυριστώ ότι το «κεφάλι» εδράζεται σε ένα «σώμα» και μία «ουρά» που το στηρίζουν και το κατευθύνουν! Αν υιοθετήσουμε αυτή την οπτική το βάρος και η στόχευση πρέπει να επικεντρωθεί στην αναμόρφωση του «σώματος» και της «ουράς». Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει ριζικά και το «κεφάλι»!!!

Οι υπάρχοντες κομματικοί μηχανισμοί, δυστυχώς, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τον σκοπό τής ίδρυσής τους, αφού: «Τα κόμματα γενικώς είναι απλοί μηχανισμοί επικοινωνίας με ασύλληπτη άγνοια, προχειρότητα, αυτοσχεδιασμούς και επιστημονικοτεχνική ανεπάρκεια, κακοχωνεμένα κλισέ από το εξωτερικό. Σ’ αυτό προστέθηκε τώρα η TikTok επιπολαιότητα» (Ανδρουλάκης, 2024: 300)[2]. Ίσως να ισχύει τελικά η παλαιότερη ρήση του Joseph de Maistre[3]  ότι: «Κάθε κοινωνία έχει τους ηγέτες που της αξίζουν».

Μπορεί αυτός ο φαύλος κύκλος και τα αρνητικά στοιχεία της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας να ανατραπούν και πώς;

 

Η απάντηση στο παραπάνω καίριο ερώτημα στην επόμενη ανάρτηση.

---

[1] Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που χωρίς να έχουν ευθύνη, υφίστανται την παραβατική συμπεριφορά των συμπολιτών τους. 

[2] Ανδρουλάκης, Μ. (2024). Ποιος το ξέρει; Ποιος το ξέρει; Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.

[3] Ο Κόμης Ζοζέφ ντε Μαιστρ (Joseph-Marie Comte de Maistre) (1753-1821) ήταν γαλλόφωνος φιλόσοφος, συγγραφέας, δικηγόρος και διπλωμάτης της Σαβοΐας, πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%BF%CE%B6%CE%AD%CF%86_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%9C%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81

 

Οι φράσεις που καταστρέφουν την Ελλάδα

Στην Ελλάδα, φράσεις όπως «Έλα μωρέ, δεν βαριέσαι» ή «Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή» δεν είναι απλές κουβέντες. Είναι οι αιχμηρές άκρες ενός πολιτισμικά κανονικοποιημένου τραύματος που χαράζει γενιές, γεννώντας ανθρώπους, εργαζόμενους και ψηφοφόρους που κουβαλούν απάθεια, ανεκτικότητα και μια σιωπηλή παραίτηση. Αυτές οι λέξεις, φαινομενικά αθώες, υφαίνουν έναν ιστό που υπονομεύει την ψυχική ανθεκτικότητα και ανοίγει την πόρτα στη χειραγώγηση, κρατώντας την κοινωνία καθηλωμένη σε έναν κύκλο αδράνειας.

Αυτό το τραύμα δεν χρειάζεται δραματικά γεγονότα για να υπάρξει. Όπως σημειώνει ο ψυχολόγος Bessel van der Kolk στο The Body Keeps the Score, μπορεί να είναι μια διαρκής, χαμηλής έντασης έκθεση σε μηνύματα που καταπνίγουν την αυτοεκτίμηση και την αυτονομία. Στην Ελλάδα, αυτά τα μηνύματα μεταδίδονται μέσα από φράσεις που δοξάζουν την υπομονή και αποθαρρύνουν τη διεκδίκηση. «Έλα μωρέ, δεν βαριέσαι» ή «Κάνε πώς δεν καταλαβαίνεις» λέμε όταν κάποιος διαμαρτύρεται για μια αδικία, σαν η αντίσταση να είναι μάταιη. «Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή» ή «Μην τα ψάχνεις» επαναλαμβάνουμε, τρέφοντας μια μοιρολατρία που αφήνει τις πληγές μας να αιμορραγούν.

Αυτές οι φράσεις δεν είναι τυχαίες· διαμορφώνουν την ψυχή μας. Όταν λέμε «Όλοι ίδιοι είναι» για τους πολιτικούς, σπέρνουμε την πεποίθηση ότι η ψήφος δεν έχει αξία, τροφοδοτώντας την αποχή. Όταν ακούμε «Να λες και ευχαριστώ που έχεις δουλειά», αποδεχόμαστε την χειραγώγηση. Παρομοίως, η φράση «Έτσι γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα» κανονικοποιεί τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις και πάει λέγοντας.

Αυτή η κουλτούρα δεν είναι τυχαία· είναι όπλο ελέγχου. Οι λέξεις δεν είναι μόνο ήχοι. Κάθε «δεν βαριέσαι» είναι μια ήττα, κάθε «έτσι είναι η ζωή» ένας συμβιβασμός, κάθε «όλοι ίδιοι είναι» μια παράδοση. Αυτές οι φράσεις δεν περιγράφουν απλώς την Ελλάδα· την καταδικάζουν να παραμένει ίδια, αιμορραγώντας σιωπηλά κάτω από το βάρος της δικής της γλώσσας.

πηγή: Χριστίνα Χρυσανθοπούλου

https://www.naftemporiki.gr/opinion/1989154/den-variesai-oloi-idioi-einai/

 Οι ρύποι από ήχους και θορύβους ως προσβολή του δικαιώματος της ησυχίας και ηρεμίας των πολιτών

 Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών στην Ελλάδα: έργο πηνελόπειο και σισύφειο, 12ο ΠανελλήνιοΣυνέδριο της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδας, «Ελληνική Παιδαγωγική καιΕκπαιδευτική Έρευνα», Ιωάννινα, τόμ. Α΄, σ. 1292-1309.

Μήπως τα μέτρα που σχεδιάζονται για τον περιορισμό στη χρήση του κινητού τηλεφώνου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα έπρεπε να επεκταθούν και σε κάποιους ενήλικες?

 

Τη νέα χρονιά ας βάλουμε ως στόχο κάτι να αλλάξουμε, κάτι να διορθώσουμε, να βελτιώσουμε, ξεκινώντας όμως πρώτα από τον ίδιο τον εαυτό μας…

Αποχαιρετισμός του Συμβούλου Εκπαίδευσης ΠΕ 70, ΔΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, λόγω συνταξιοδότησης

 

«αυτοκριτική εγρήγορση»*

* «Η ετοιμότητα παραδοχής λαθών, η αναγνώριση ελλείψεων, η συμφιλίωση με τη μη παντογνωσία. Και ακόμα, η σεμνότητα της αμφιβολίας, το θάρρος να ομολογείται άγνοια, η αποσύνδεση γνωμών, απόψεων, κρίσεων από την άμυνα ή την προβολή του εγώ»

 (Γιανναράς, Καθημερινή, 07/12/2008).

 

 Χωρίς λόγια...

ΕΡΕΥΝΑ PISA 2022: ΠΕΔΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

.....Ως Δημιουργική Σκέψη ορίζεται στην έρευνα η ικανότητα ενός ατόμου να επινοεί, να αξιολογεί και να βελτιώνει ιδέες, οι οποίες μπορεί να καταλήγουν σε πρωτότυπες και αποτελεσματικές λύσεις, στην παραγωγή νέας γνώσης και σε γόνιμη έκφραση της φαντασίας.

περισσότερα ΕΔΩ

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με το Τμήμα Εφαρμοσμένης & Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Northeastern των Η.Π.Α., θα υλοποιήσει πρόγραμμα επιμόρφωσης με τίτλο:

  «Εφαρμογή Παρεμβάσεων  για την  Αντιμετώπιση των Συμπεριφορικών & Συναισθηματικών Δυσκολιών των Μαθητών  στη Σχολική Τάξη».

 Το ανωτέρω πρόγραμμα επιμόρφωσης, συνολικής διάρκειας τριάντα (30) ωρών, χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Ωνάση και προσφέρεται δωρεάν σε όλους τους/τις επιμορφωμένους/ες.

περισσότερα εδώ

Προειδοποίηση: Oχι smartphones στα παιδιά μέχρι τα 13 τους

Μελέτη που εκπονήθηκε από επιστήμονες έπειτα από ανάθεση του Εμανουέλ Μακρόν κατέληξε σε συνολικά συμπεράσματα για την αρνητική επίδραση που έχουν όλα τα είδη οθόνης και η χρήση διαδικτύου στα παιδιά «όσον αφορά την όρασή τους, τον μεταβολισμό τους, τη νοημοσύνη, τη συγκέντρωση και τις γνωστικές τους διαδικασίες» Πηγή: Protagon.gr

 

 Μια Εικόνα…Ένας Κόσμος 1η Συνάντηση Για Εικονογράφους

Με τη συμμετοχή 37 εικονογράφων ανοίγει τη Δευτέρα 15 Απριλίου 2024 στη Θόλο του κτιρίου Παπαστράτου, η έκθεση «Μια εικόνα… ένας κόσμος» – 1η συνάντηση για εικονογράφους, σε κοινή διοργάνωση του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Πορταριάς, με την υποστήριξη της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, του 16ου ΕΠΕΣ και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Πορταριάς. 

Οι συμμετοχές ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις και δείχνει το ενδιαφέρον των δημιουργών για την πρωτοβουλία. Μια πλειάδα εκπαιδευτικών, φοιτητών/τριών και γονέων εργάζονται με εντατικούς ρυθμούς ώστε η έκθεση να αποτελέσει πολιτιστικό γεγονός για την εκπαιδευτική κοινότητα και την πόλη. 

Το πρόγραμμα της έκθεσης που θα διαρκέσει από τις 15 ως τις 19 Απριλίου, χωρίζεται σε δύο ζώνες. Στην πρωινή ζώνη από 9:00 ως 13:00 θα πραγματοποιούνται τα εκπαιδευτικά προγράμματα-ξεναγήσεις στην έκθεση με την βοήθεια των εμψυχωτών εκπαιδευτικών και φοιτητών/τριών. Στην απογευματινή ζώνη τη Δευτέρα, την Τετάρτη και την Παρασκευή η έκθεση θα είναι ανοικτή στο κοινό από 18:00 ως 20:00. Τη Δευτέρα 15/4/2024 στις 18:00 προγραμματίζεται η εκδήλωση εγκαινίων της έκθεσης ενώ την Παρασκευή  στις  18:00 οι εκδηλώσεις λήξης. Και στις δύο εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν διάφορες δράσεις και με τη συμμετοχή μαθητών/τριών.

Το υλικό της έκθεσης και πολλά από τα δρώμενα μπορούν να αναζητηθούν στο Instagram @worlds.of.illustrations, λογαριασμός που ενημερώνεται συνεχώς με την επιμέλεια των φοιτητών/τριών. 

πηγή: https://www.uth.gr/news/mia-eikonaenas-kosmos-1i-synantisi-gia-eikonografoys

 ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ «ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ» ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Ο 18ος Μαθητικός Διαγωνισμός στα Μαθηματικά για μαθητές/τριες Δημοτικού Σχολείου «Παιχνίδι και Μαθηματικά», θα διεξαχθεί την Παρασκευή 5 Απριλίου 2024, εντός του ωρολογίου προγράμματος, τις δυο πρώτες διδακτικές ώρες (08.15 -10.15). Ο Διαγωνισμός διαρκεί δυο (2) διδακτικές ώρες. Οι μαθητές/τριες κάθε τάξης καλούνται να απαντήσουν σε 10 θέματα. Τα 5 πρώτα από είναι θέματα κλειστού τύπου, ενώ τα 5 τελευταία είναι θέματα πλήρους ανάπτυξης διαβαθμισμένης δυσκολίας. Ορισμένα από τα ερωτήματα – δραστηριότητες που περιέχει ο διαγωνισμός, δίνονται ως παιχνίδι κατά το οποίο οι μαθητές/τριες καλούνται να συμπληρώσουν κάποια κενά ή να σχεδιάσουν κάτι, ως απάντηση. Ορισμένα ερωτήματα απαιτούν την επίλυση ενός προβλήματος. Ανάλογα ερωτήματα και προβλήματα περιέχονται στα τεύχη του περιοδικού «ο μικρός Ευκλείδης».

περισσότερα εδώ

Πόσο φταίνε οι γονείς για τη νεανική βία; 

Αποτελεί συνήθη επωδό ειδήσεων που αναφέρονται σε επεισόδια νεανικής βίας και παραβατικότητας: «Μα καλά, αυτά τα παιδιά δεν έχουν γονείς;». Αυτονόητη απορία, είναι αλήθεια. Γιατί η ευθύνη της εποπτείας των νέων βαραίνει πρωταρχικά τους γονείς και αποτελεί πυρηνικό στοιχείο του ρόλου τους στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, αφού  χωρίς εποπτεία δεν υφίσταται αγωγή…   

 Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών στην Ελλάδα: έργο πηνελόπειο και σισύφειο 1, 2

Απόστολος Δαρόπουλος

Σύμβουλος Εκπαίδευσης ΠΕ70

apdaro@uth.gr

Περίληψη

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν περιορίζεται στα στενά όρια κάποιων τεχνικών ζητη-μάτων και αποφάσεων στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής αλλά ήταν και είναι αντι-κείμενο κοινωνικών, πολιτικών αντιπαραθέσεων και ιδεολογικών συγκρούσεων. Μία επι-σκόπηση της βιβλιογραφίας αποκαλύπτει και καταγράφει τον ιδιαίτερο τρόπο που τόσο η πολιτεία, όσο η εκπαιδευτική κοινότητα και οι συνδικαλιστικοί φορείς έχουν αντιμετωπίσει το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στη χώρα μας. Σε αυτή την εργασία θα παρου-σιασθεί συνοπτικά η τελευταία νομοθετική προσπάθεια (Ν. 4823/2021 & ΦΕΚ 388, τ. Β΄/27-1-2023), η οποία μπορεί να ενταχθεί στο ευρύτερο θεωρητικό πεδίο της διαμορφωτικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού ως πρόταση υιοθέτησης ενός μοντέλου κλίμακας διαβαθμισμένων κριτηρίων. Στη συνέχεια θα επισημανθούν τα σοβαρά προβλήματα και οι παραλείψεις, εκ μέρους της πολιτείας, που διαπιστώθηκαν κατά την εφαρμογή τής πρώτης υλοποίησης του νέου αυτού νομοθετικού πλαισίου. Μεταξύ άλλων, επισημαίνονται: η απουσία ενός θεωρητικού υποστηρικτικού πονήματος για την επιχειρούμενη αξιολόγηση από την ομάδα εκπόνησης και συγγραφής του εγχειρήματος, προβλήματα εγκυρότητας, αξιοπιστίας και αντικειμενικότητας της αξιολογικής διαδικασίας, η απουσία υλοποίησης, έστω και μικρής κλίμακας πιλοτικής φάσης, η μη διοργάνωση αξιόπιστης επιμορφωτικής διαδικασίας με ομάδα στόχου τους συμβούλους εκπαίδευσης, η μη ύπαρξη ενός ενιαίου πρωτοκόλλου ενεργειών κ.λπ. Επιπροσθέτως θα προταθούν λύσεις οι οποίες, ίσως, συμβάλλουν στην άρση των δυσλειτουργιών που παρεμποδίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή...

1 Εργασία υπό κρίση για δημοσίευση στα Πρακτικά του 12ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος και του Π.Τ.Ν. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο στις 10-12 Νο-εμβρίου 2023 στα Ιωάννινα.

2 Παράφραση της πρότασης: «…δεν είναι πηνελόπειο έργο η φιλοσοφία, ούτε σισύφειο έργο», Δεσποτόπουλος, 2007, σ. 210.

περισσότερα εδώ

 

 

 Βασικές πληροφορίες για το PISA 2022

Σήμερα ανακοινώθηκαν από τον ΟΟΣΑ τα αποτελέσματα της έρευνας PISA 2022, στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα, όπως και σε όλους τους προηγούμενους κύκλους. Το ΙΕΠ, ως το Εθνικό κέντρο της Ελλάδας για την έρευνα PISA, δίνει στη δημοσιότητα σύντομη παρουσίαση των κυριότερων αποτελεσμάτων.

περισσότερα εδώ

πηγή: https://www.iep.edu.gr/el/

Εργαστήριο  Εκπαιδευτικής Ιστορίας του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Το Εργαστήριο  Εκπαιδευτικής Ιστορίας του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας απευθύνει πρόσκληση προς τους εκπαιδευτικούς της Α/βάθμιας και της Β/βάθμιας  Εκπαίδευσης του Ν. Μαγνησίας και όλων των ειδικοτήτων να συμμετάσχουν στη δημιουργία και λειτουργία ενός Δικτύου Σχολείων για την Εκπαιδευτική και Τοπική Ιστορία υπό την αιγίδα του.

περισσότερα εδώ

 

Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών στην Ελλάδα: έργο πηνελόπειο και σισύφειο[1].

 Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν περιορίζεται στα στενά όρια κάποιων τεχνικών ζητημάτων και αποφάσεων  στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής αλλά ήταν και είναι αντικείμενο κοινωνικών, πολιτικών αντιπαραθέσεων και ιδεολογικών συγκρούσεων. Μία επισκόπηση της βιβλιογραφίας αποκαλύπτει και καταγράφει τον ιδιαίτερο τρόπο που τόσο η πολιτεία, όσο η εκπαιδευτική κοινότητα και οι συνδικαλιστικοί φορείς έχουν αντιμετωπίσει το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στη χώρα μας. Σε αυτή την εργασία θα παρουσιασθεί συνοπτικά η τελευταία νομοθετική προσπάθεια (Ν. 4823/2021 & ΦΕΚ 388, τ. Β΄/27-1-2023) η οποία μπορεί να ενταχθεί στο ευρύτερο θεωρητικό πεδίο της διαμορφωτικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού, ως πρόταση υιοθέτησης ενός μοντέλου κλίμακας διαβαθμισμένων κριτηρίων. Στη συνέχεια θα επισημανθούν τα σοβαρά προβλήματα και οι παραλείψεις, εκ μέρους της πολιτείας, που διαπιστώθηκαν κατά την εφαρμογή τής πρώτης υλοποίησης του νέου αυτού νομοθετικού πλαισίου. Μεταξύ άλλων, επισημαίνονται: η απουσία ενός θεωρητικού υποστηρικτικού πονήματος για την επιχειρούμενη αξιολόγηση από την ομάδα εκπόνησης και συγγραφής του εγχειρήματος, προβλήματα εγκυρότητας, αξιοπιστίας και αντικειμενικότητας της αξιολογικής διαδικασίας, η απουσία υλοποίησης, έστω και μικρής κλίμακας πιλοτικής φάσης, η μη διοργάνωση αξιόπιστης επιμορφωτικής διαδικασίας με ομάδα στόχου τους συμβούλους εκπαίδευσης, η μη ύπαρξη ενός ενιαίου πρωτοκόλλου ενεργειών κ.λπ. Επιπροσθέτως, θα προταθούν λύσεις, οι οποίες, ίσως, συμβάλλουν στην άρση των δυσλειτουργιών που παρεμποδίζουν την εφαρμογή. Αν δεν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις απαραίτητες προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να πληρούνται, ώστε να έχουμε ένα λειτουργικό, αποτελεσματικό και, όσο το δυνατόν, ευρύτερης αποδοχής μοντέλο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Ως απαραίτητες προϋποθέσεις αναφέρονται, ενδεικτικά:  η λήψη δεδομένων και από άλλες πηγές, η ύπαρξη ενός ισχυρού οργανωμένου συστήματος υποστήριξης της επαγγελματικής βελτίωσης των εκπαιδευτικών, βασικό προαπαιτούμενο η μέγιστη δυνατή επιμόρφωση των προσώπων που θα έχουν τον θεσμικό ρόλο του αξιολογητή, το πλαίσιο συνολικά να είναι, κατά το δυνατόν, αποδεκτό από τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. Τέλος, η μη εκπλήρωση των προαναφερθέντων προϋποθέσεων εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν ακόμη μία φορά ή στην απαξίωση του όλου εγχειρήματος και τη μετατροπή του σε μία απρόσωπη γραφειοκρατική διαδικασία ή ακόμη στη μελλοντική ακύρωσή του από μία διαφορετική ηγεσία στο υπουργείο παιδείας. Οι επιπτώσεις και το κόστος της απουσίας μιας ελάχιστης κοινής βάσης και συναίνεσης μεταξύ πολιτικών κομμάτων, επιστημονικών φορέων και των συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών είναι ιδιαίτερα σοβαρές που ξεπερνούν τα στενά όρια ενός προβλήματος στο πεδίο της εκπαιδευτικής πολιτικής. Η συναίνεση αυτή πρέπει να ιδωθεί ως απαραίτητη συνιστώσα όχι μόνο εκπαιδευτικής αλλά και κοινωνικής συνοχής.

 

ΛΕΞΕΙΣ – ΚΛΕΙΔΙΑ: διαμορφωτική αξιολόγηση, διαβαθμισμένα κριτήρια, συναίνεση.

---

[1] Παράφραση της πρότασης: «…δεν είναι πηνελόπειο έργο η φιλοσοφία, ούτε σισύφειο έργο», Δεσποτόπουλος, 2007: 210.

Βιβλίο Περιλήψεων 12ου Συνεδρίου Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, σελ. 128.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 9ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Προώθηση της Εκπαιδευτικής Καινοτομίας 

 

Επιμόρφωση στο ΙΝΕΠ  ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ» 

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ»

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ-ΜΕΝΤΟΡΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ

περισσότερα ΕΔΩ

 ΒΑΣΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Ένας τόπος για όσους/ες θέλουν να καταλάβουν καλύτερα...

κάποιες έννοιες που συναντάμε στο Δημοτικό.

περισσότερα εδώ

 

Οδηγίες διδασκαλίας των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου για το σχολικό έτος 2023-2024

 Καλή σχολική χρονιά σε όλες και όλους!

Είναι κοινά αποδεκτό ότι η διάχυση των ψευδών ειδήσεων δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό και ταυτόχρονα προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα που επηρεάσουν την κοινωνική ζωή όλων μας. Μάλιστα ο ρυθμός μετάδοσης των ψευδών ειδήσεων είναι πολλαπλά γρηγορότερος από αυτόν των αληθών ειδήσεων!!!^[1]

Υπάρχει έντονη ανησυχία γιατί «…η γνώση ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο με τη γνώμη»^[2]. Η ανάπτυξη και η ενίσχυση της ικανότητας για κριτική σκέψη, η συγκέντρωση πληροφοριών από πολλαπλές πηγές, η αξιολόγηση των πηγών, η σύνθεση, παραμένει ζητούμενο για την εκπαίδευση. Άραγε πώς μπορούμε να αιτιολογήσουμε ότι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης ενώ αποτελεί στόχο όλων των αναλυτικών προγραμμάτων των τελευταίων τριάντα ετών εν τούτοις αυτός ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό;

«Όταν βάλλεται ο ορθολογισμός, η αλληλουχία αιτίου και αιτιατού - η ίδια βάση δηλαδή της λογικής και της ικανότητάς μας να συνδιαλεγόμαστε και να συναποφασίσουμε ως κοινωνία – βάλλεται η ίδια η Δημοκρατία. Σε ένα βαθιά δημοκρατικό πλαίσιο, απαιτούνται συνειδητοί πολίτες με γνώση των κατακτήσεων του πολιτισμού μας, με ανεπτυγμένη την ικανότητα να αξιολογούν ποικίλα δεδομένα αλλά και να φιλτράρουν πλείστα όσα στοιχεία παραπληροφόρησης, που πλέον με τη σύγχρονη τεχνολογία, εύκολα διακινούνται και αναπαράγονται. Μία κοινωνία που κυριαρχείται από μία παραμορφωτική αντίληψη της πραγματικότητας, από συνωμοσιολογικές ερμηνείες της ιστορίας και των κοινωνικών διεργασιών, μία κοινωνία χωρίς σταθερές γνωσιακές βάσεις ώστε να μπορεί μέσω του διαλόγου να καταλήγει σε αποδεκτά πολιτικά σχέδια, εύκολα κατευθύνεται και χειραγωγείται»^[3]

Δεν ξεχνάμε ότι από όλους τους σχολικούς παράγοντες που επηρεάζουν και επιδρούν στους/ις μαθητές/ριές μας ο σημαντικότερος είναι: ο/η εκπαιδευτικός και οι παιδαγωγικές πρακτικές που υιοθετεί.

 

[1] Vosoughi, S., Roy, D. & Aral, S. (2018). The spread of true and false news online. Science, 359, 6380, 1146-1151.

[2] Πλειώνης Μ. (Επιμ), (2023). Ψευδοεπιστήμες και θεωρίες συνωμοσίας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

[3] Ό.π.